ภาค ๑ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 53 / 59

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 286 ยังไม่บรรลุคุณยิ่งขึ้นไป เธอย่อมมีสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า เพราะเหตุนั้นแล ผู…

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 287 ธัมมานุสสติ แม้พระโยคาวจรผู้ใคร่จะเจริญธัมมานุสสติ ก็พึงเป็นผู้ ไปในที่ลับ ( คน…

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการเจริญธัมมานุสสติ โดยแนะนำให้ผู้ปฏิบัติไปในที่ลับเพื่อระลึกถึงคุณธรรมแห่งพระปริยัติธรรมและพระโลกุตตรธรรม อธิบายถึงคำสอนที่ถูกต้องและความงามของบทพระธรรมที่มีมาตั้งแต่ต้นจนจบ เพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 288 ด้วยคำที่เหลือ พระสูตรที่มีอนุสนธิต่างๆ ก็งามในเบื้องต้นด้วย อนุสนธิแรก งามในเบ…

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับพระสูตรในศาสนาพุทธ โดยเน้นที่ความงามในเบื้องต้น กลาง และปลายของศาสนธรรม การใช้อนุสนธิในการถ่ายทอดเหตุการณ์และแนวคิด ซึ่งช่วยกระตุ้นความเข้าใจและศรัทธาในผู้ฟัง ผลลัพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 289 บรรลุได้ อนึ่ง ศาสนธรรมนั้น ( เมื่อ ) บุคคลฟังอยู่ ก็นำความงามมา ให้ได้โดยแท้ แ…

ในบทนี้กล่าวถึงความงามที่เกิดจากการฟังและปฏิบัติศาสนธรรมซึ่งนำมาซึ่งความสุขและความเป็นตา ที่มีความงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย ผ่านการประกาศพรหมจรรย์และแสดงศาสนธรรมต่างๆ โดยใช้หลักการของพยัญช

). ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 290 อักขระ (ตัวหนังสือ ) บท (คำที่ประกอบวิภัติ ) พยัญชนะ (พากย์) อาการ ( จำแนกพากย์…

บทวิเคราะห์นี้ครอบคลุมการศึกษาธรรมในวิสุทธิมรรค โดยแยกแยะความเป็นคุณลึกของสาตฺถะและสพฺยญฺชนะ ซึ่งส่งผลให้ผู้มีปัญญาและประชาชนทั่วไปเกิดความเลื่อมใสทั้งในด้านอรรถและเทสนา โดยอธิบายถึงความสำคัญของพยัญชน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 291 (บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง] ชื่อว่า บริบูรณ์สิ้นเชิง เพราะความเป็นธรรมเต็มเปี่ย…

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายความหมายของคำว่า 'บริบูรณ์สิ้นเชิง' และ 'บริสุทธิ์' ในบริบทของธรรมที่ไม่มีโทษและการประกอบด้วยธรรมขันธ์ 5 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการเล่าเรียนและการปฏิบัติธรรม ซึ่งเน้นถึงค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 292 เพราะความที่ธรรมที่เขากล่าวว่าเป็นอันตรายิกธรรมทั้งหลาย หามีความเป็น ธรรมทำอันต…

เนื้อหาแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างธรรมที่เป็นอันตรายิกธรรมและนิยยานิกธรรม รวมถึงความสำคัญของปริยัติธรรมและโลกุตตรธรรมที่สอดคล้องกับการปฏิบัติที่นำไปสู่พระนิพพาน พระผู้มีพระภาคเจ้าได้สอนให้สาวกยึด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 293 ทางกลางไม่ไปใกล้อันตะ (ที่สุดโต่ง ) ทั้ง ๒ ข้างนั้นเอง ชื่อว่า สวากขาตะ เพราะอร…

บทนี้กล่าวถึงแนวทางการปฏิบัติทางกลางที่ไม่ไปสุดโต่งของอริยมรรคซึ่งเป็นธรรมชาติอันแท้จริง มุ่งเน้นถึงการระงับกิเลสและการบรรลุพระนิพพาน สวากขาตะเป็นคำที่ใช้ในการอธิบายสภาพที่เป็นเอกลักษณ์ การพิจารณาและเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 294 ทุกขโทมนัสทางใจบ้าง ครั้นความกำหนัดเขาละเสียได้แล้ว เขาย่อม ไม่คิดเพื่อเบียดเบี…

เนื้อหานี้พูดถึงทุกขโทมนัสทางใจ โดยอธิบายว่าผู้ที่สามารถละความกำหนัดได้จะไม่คิดเบียดเบียนตนหรือผู้อื่น ซึ่งจะไม่รู้สึกทุกข์ใจ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงธรรมสันทิฏฐิว่าเป็นธรรมที่ผู้คนสามารถบรรลุได้ด้ว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 295 เหตุนั้นจึงชื่อว่า สันทิฏฐะ เพราะว่าโลกุตตรธรรม เมื่อบุคคลเห็นอยู่ ด้วยอำนาจภาว…

เนื้อหาเกี่ยวกับสันทิฏฐะในโลกุตตรธรรม อธิบายถึงการเห็นที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติภาวนา และแนวคิดของอกาลิโกที่หมายถึงการให้ผลที่ไม่ขึ้นอยู่กับเวลา ธรรมะนี้พุ่งเป้าสู่การให้ผลในทุกช่วงเวลา โดยไม่ยึดติดกับก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 296 เหตุนั้น ธรรมนั้น จึงชื่อว่า กาลิกะ ถามว่า ธรรมนั้นคืออะไร ตอบว่า 4 ธรรมนั้น คื…

ในบทนี้พูดถึงความแตกต่างระหว่างธรรมกาลิกะและธรรมอกาลิกะ โดยธรรมกาลิกะเป็นกุศลธรรมที่มีผลในโลก แต่ธรรมอกาลิกะนั้นมีผลทันทีและเป็นสภาพบริสุทธิ์ การเปรียบเทียบของธรรมนี้ด้วยทรัพย์สิน เช่น เงินหรือทองที่ไ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 297 เป็นวินิจฉัยในบทนี้ คือการนำเข้าไป ชื่อ อุปนยะ ธรรมย่อมควร ซึ่งการที่บุคคลแม้ผ้…

ในบทนี้กล่าวถึงแนวทางและวิเคราะห์ธรรมที่เรียกว่า อุปนยะ ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการนำธรรมเข้าสู่จิตใจ ทำให้บุคคลรู้แจ้งถึงความจริงในพระนิพพาน ซึ่งอาจจะไม่สามารถได้จากเครื่องประดับภายนอก หรืออาจจะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 298 แท้จริง โลกุตตรธรรมนั้น ไม่เป็นวิสัยของพวกคนโง่เลยทีเดียว [อีกนัยหนึ่ง ธรรมคุณบ…

บทความนี้การพูดถึงธรรมของโลกุตตรที่ไม่เข้ากับคนโง่และสำคัญของการระลึกถึงพระธรรมคุณที่ช่วยทำให้จิตบริสุทธิ์ ในขณะที่จิตเดินตามทางของพระธรรม ยุติการครอบงำของราคะ โทสะ และโมหะ จนกระทั่งฌานได้เกิดขึ้นขณะร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 299 (อานิสงส์เจริญธรรมานุสสติ ก็แลภิกษุผู้ประกอบเนืองๆ ซึ่งธรรมานุสสตินี้ ย่อมเป็นผ…

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์ของการเจริญธรรมานุสสติ ซึ่งทำให้ภิกษุมีความเคารพในพระศาสดาและตระหนักถึงพระธรรม โดยเฉพาะเมื่อมีการระลึกถึงคุณของพระธรรม จิตใจของผู้มีธรรมานุสสติจะน้อมไปสู่การบรรลุธรรมที่สูงส่งแล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 300 [สังฆานุสสติ] แม้พระโยคาวจรผู้ใคร่จะเจริญสังฆานุสสติ ก็พึงเป็นผู้ไปในที่ ลับ ( …

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการเจริญสังฆานุสสติ ซึ่งเป็นการระลึกถึงคุณของพระอริยสงฆ์ โดยการปฏิบัติในที่ลับและการฟังโอวาทของพระผู้มีพระภาคเจ้า สาวกที่ได้ยินและปฏิบัติตามหลักคำสอนจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสาวกสง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 301 (อุชุ... าย... สามีจิปฏิปนฺโน เนื่องด้วย สุปฏิปนฺโน) ก็เพราะว่า สัมมาปฏิปทานั้น…

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงสัมมาปฏิปทาที่กล่าวถึงคุณสมบัติของพระอริยสงฆ์ซึ่งดำเนินตามปฏิปทาที่ถูกต้องและเหมาะสม ทั้งยังเน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติที่สอดคล้องตามข้อบังคับที่พระศาสดาทรงสอนไว้ โดยมีการแทนที่ด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 302 โต่ง ) ทั้ง ๒ ข้าง และเพราะปฏิบัติเพื่อละโทษ คือความคิด ความโกง และความงอ ทางกา…

เนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติที่นำไปสู่ความเป็นผู้ควรแก่สามีจิกรรม อธิบายถึงการปฏิบัติในทางจิตใจและวาจาเพื่อบรรลุพระนิพพาน โดยเน้นที่การปฏิบัติเพื่อประโยชน์ที่สูงสุดและการศึกษาความหมายของบทต่างๆ ที่เกี่ย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 303 วัตถุใด อันเขานำมาบูชา เหตุนั้น วัตถุนั้น ชื่อว่าอาหนะ หมายความว่า วัตถุที่เขาน…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการบูชาพระสงฆ์ โดยอธิบายถึงวัตถุที่นำมาบูชา เช่น พระสงฆ์ซึ่งถือเป็นอาหวนียะ ซึ่งควรได้รับการบูชาเป็นอย่างมาก การถวายของในพระสงฆ์มีผลเกินกว่าการบูชาวัตถุอื่น เช่น ไฟที่พราห

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 304 บทว่า อาหวนียะ นี้นั้นเป็นคำในนิกายอื่น” โดยอรรถก็อันเดียวกัน บทว่า อาหุเนยยะ น…

ข้อความนี้อธิบายเกี่ยวกับคำว่า 'อาหวนียะ' และ 'ปาหุเนยยะ' ในบริบทของพระสงฆ์ โดยระบุถึงการถวายอาคันตุกทานที่เหมาะสม โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อพระสงฆ์ ซึ่งเป็นผู้มีคุณค่าควรแก่การกราบไหว้และถวายสังฆทาน ข้อควา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 305 จึงชื่อ ปาหวนียะ ( ผู้ควรของอันเขานำมาบูชาโดยประการทั้งปวง ) ศัพท์ ปาหวนียะ นี้…

เนื้อหานี้พูดถึงการเคารพระสงฆ์และคุณสมบัติของท่านเกี่ยวกับการทำทักขินา และการทำอัญชลีกรรม อธิบายถึงความสำคัญของการบูชาที่ถูกต้องตามหลักพระพุทธศาสนาและบทบาทของพระสงฆ์ในการเป็นที่เพาะปลูกบุญของชาวโลก โด